Atlas van Nederland

Dorpen

Suburbanisatiedruk 1973 - 1975

 

De suburbanisatie heeft zich in de jaren zestig en zeventig als een vloedgolf over Nederland verspreid. Het hoogtepunt wordt bereikt in het begin van de jaren zeventig. In de loop van de jaren zeventig wordt het aantal stadsverlaters geringer. De suburbanisatiedruk (= het aantal gevestigde ex-stedelingen per 1.000 inwoners per driejaarlijkse periode) is dan gemiddeld veel lager. Tegelijkertijd neemt de ruimtelijke spreiding van de suburbanisatie af. De suburbanisatie concentreert zich in toenemende mate in enkele door de overheid aangewezen groeigemeenten. Er ontstaat een faseverschil tussen de randstad en overig Nederland wat betreft de ontwikkeling van de suburbanisatie. Na 1972 is de suburbanisatie in de Randstad over het hoogtepunt heen. Vooral gemeenten in het Groene Hart laten dan al een verminderde suburbanisatiedruk zien. In de buitenring van de Randstad (onder andere de Kop van Noord-Holland en West-Brabant) neemt de suburbanisatiedruk echter nog toe. Ook rondom de overige steden in Nederland neemt de suburbanisatiedruk in de periode 1973 - 1975 nog toe. De kaarten van de perioden 1979 - 1981 en 1982 - 1984 geven duidelijk de vermindering van de suburbanisatie weer. Slechts enkele gemeenten, voornamelijk gelegen in het westen van het land, bezitten een hoge suburbanisatiedruk.

 

 

suburbanisatiegraad per gemeente

 

bron: Atlas van Nederland, deel 4: Dorpen, 1990

copyright: 2001, Stichting Wetenschappelijke Atlas van Nederland