In de periode 1960 - 1985 is in alle delen van het land het aantal stedelijke bevolkingscentra (inclusief agglomeraties) sterk toegenomen. In 1960, toen Nederland ongeveer 11,5 miljoen inwoners telde, woonde bijna 60 % van de totale bevolking in een plaats of agglomeratie van tenminste 10.000 inwoners. Op de kaart zijn alle gemeenten (toestand 1985) aangegeven waarin een woonkern van minimaal 10.000 inwoners voorkwam. Gemeenten die niet beschikken over een woonkern van die orde van grootte dragen overwegend een landelijk karakter. Het aantal landelijke gemeenten is sinds 1960 sterk verminderd, als gevolg van bestuurlijke herindelingen en doordat de hoofdplaats boven de 10.000 inwoners uitkwam. In 1960 telde Nederland 95 plaatsen met 10.000 tot 50.000 inwoners, 13 plaatsen met 50.000 tot 100.000 inwoners en 14 plaatsen met meer dan 100.000 inwoners.

bron: Atlas van Nederland, deel 3: Steden, 1988